Kto może skierować do Domu Pomocy Społecznej?

Dom Pomocy Społecznej, czyli DPS to placówka opiekuńcza dla osób, które wymagają całodobowej opieki specjalistycznej. Do DPS-ów najczęściej trafiają osoby przewlekle chore, niepełnosprawne lub zmagające się z takimi chorobami starczymi jak demencja. Dom Opieki Społecznej zapewnia zakwaterowanie, pomoc medyczną i opiekę wyspecjalizowanego personelu 24h/dobę. W Polsce DPS-y mogą być prowadzone przez samorządy terytorialne, związki wyznaniowe, fundacje, stowarzyszenia i osoby fizyczne. Sprawdźmy, jak wygląda przyjęcie do DPS-u i kto może wydać skierowanie?

Dom Pomocy Społecznej. Procedura przyjęcia krok po kroku

1. Skierowanie do Domu Pomocy Społecznej może otrzymać osoba, która wymaga całodobowej opieki ze względu na podeszły wiek, przewlekłe choroby, niepełnosprawność intelektualną lub fizyczną albo uzależnienie od alkoholu. DPS zaspokaja potrzeby bytowe, opiekuńcze i wspomagające. Zaliczamy do nich przede wszystkim zapewnienie zakwaterowania i wyżywienia, pielęgnację i udzielanie pomocy we wszelkich czynnościach życiowych oraz prowadzenie terapii zajęciowych.
 
2. Pobyt w DPS-ie wymaga uzyskania stosownego skierowania. Skierowanie do Domu Opieki Społecznej wydawane jest przez organ gminy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania. Do obowiązków gminy należy prowadzenie DPS-ów, zapewnienie odpowiedniej ilości miejsc w placówkach, kierowanie do nich potrzebujących i regulowanie płatności za pobyt mieszkańca gminy w placówce.
 
3. Postępowanie o wydanie skierowania wszczynane jest przez Ośrodek Pomocy Społecznej na podstawie wniosku. Wniosek o skierowanie do DPS-u należy złożyć we właściwym Ośrodku Pomocy Społecznej, czyli w znajdującym się na terenie zameldowania zainteresowanego. Wniosek nie musi być on złożony osobiście przez osobę zainteresowaną, prawo dopuszcza udział pośrednika w postępowaniu o skierowanie. Wniosek może złożyć również Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie lub Ośrodek Pomocy Społecznej. Ważne jest jedynie, aby znalazła się na nim zgoda zainteresowanego na umieszczenie w Domu Pomocy Społecznej. Postępowanie nie powinno zająć więcej niż 30 dni.
 
4. Kierowanie do DPS-ów odbywa się na podstawie postanowień Ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. Pracownik socjalny z Ośrodka Pomocy Społecznej zapozna się z dokumentami, potwierdzającymi sytuację życiową zainteresowanego oraz przeprowadzi wywiad środowiskowy. Celem wywiadu środowiskowego jest stwierdzenie braku możliwości zapewnienia wnioskodawcy właściwej opieki w miejscu zamieszkania. Skierowanie wydawane jest na czas nieokreślony.
   
5. Do wydania decyzji o skierowanie do DPS-u niezbędne jest uzyskanie zaświadczenia lekarskiego. Lekarz specjalista przeprowadzi dokładne badanie i zapozna się z dotychczasową dokumentacją medyczną. W niektórych przypadkach konieczne będzie skierowanie pacjenta na dodatkowe badania. Bez zaświadczenia lekarskiego o konieczności skierowania do DPS-u nie ma możliwości, aby uzyskać właściwe skierowanie z organu gminnego.
 
6. Do zaświadczenia lekarskiego należy również dołączyć aktualną decyzję organu emerytalno-rentowego, zaświadczenie lekarza psychiatry, zaświadczenie psychologa oraz zaświadczenie o wysokości dochodów. Zainteresowany musi ponadto dołączyć do wniosku pisemną zgodę na ponoszenie opłaty i potrącanie jej w ustalonej części ze świadczenia emerytalno-rentowego lub zasiłku.
 
7. Decyzję o umieszczeniu w DPS-ie wydaje starosta powiatu, w której zlokalizowana jest placówka na podstawie otrzymanego skierowania. Pacjenci kierowani są do DPS-ów, które znajdują się jak najbliżej ich miejsca zamieszkania. Pobyt w Domu Pomocy Społecznej jest odpłatny w maksymalnej wysokości 70% dochodów mieszkańca. Opłatę za pobyt może wnosić mieszkaniec, jego ustawowy przedstawiciel, małżonek lub inny członek rodziny. W przypadku braku możliwości wnoszenia opłat przez wymienione osoby, obowiązek finansowy spoczywa na gminie. Miesięczny koszt utrzymania w DPS-ach ustalają władze gminne każdego roku.